"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

plagiaskepsi έγραψε:ΕΥΧΕΣΤΕ ΥΠΕΡ ΜΟΥ
ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ

Να είσαι καλά Αντώνη μου!
Αν και η αμφίεσή σου μια χαρά είναι, όπως και η συμπεριφορά σου!

Ὁδηγὸς Ὀρθοδόξου Προσκυνητοῦ: Γύμνια

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Πέτρος ψαρεύοντας στὴν θάλασσα τῆς Τιβεριάδος ἦταν μισόγυμνος. Ὅταν ὅμως ἄκουσε ἀπ' τὸν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο, ὅτι στὴν ὄχθη «ὁ Κύριος ἐστιν, τὸν ἐπενδύτην διεζώσατο. Ἦν γὰρ γυμνὸς καὶ ἔρριψεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν». Κολύμπησε μὲ τὰ ροῦχα, μὲ κίνδυνο νὰ πνιγῆ, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴ παρουσιασθῆ μπροστὰ στὸν Κύριο «γυμνός», καίτοι δὲν ἦταν τελείως γυμνός. Ἁπλῶς δὲν φοροῦσε τὸν ἐξωτερικό του ἐπενδύτη, γιατὶ ψάρευε καὶ τὸν ἐμπόδιζε.


Μόνον οἱ δαιμονιζόμενοι εἰς τὰς ἐρήμους ἦσαν τελείως γυμνοί. Ὅταν ὅμως ἐθεραπεύοντο ὑπὸ τοῦ Κυρίου, ἐκάθηντο παρὰ τοὺς πόδας Αὐτοῦ «ἱματισμένοι καὶ σωφρονοῦντες». Ἄρα τὸ ντύσιμο ἔχει σχέση μὲ τὴν σωφροσύνην. Τὸ γδύσιμο;

Πάει κανεὶς σὲ δήμαρχο, σὲ νομάρχη, σὲ ὑπουργό ἢ ἔστω σὲ κοσμικὴ συγκέντρωση μὲ σόρτς ἢ ἀθλητικὴ περιβολή; Ὄχι βέβαια! Πᾶνε ὅμως σὲ χώρους ἱεροὺς καὶ ἀπαιτοῦν εἴσοδο καὶ ὑποδοχή.

Αὐτοὶ ποὺ τολμοῦν νὰ τοὺς ἐμποδίσουν εἶναι «καθυστερημένοι», «θρησκόληπτοι», «μονόχρωτοι». Εἶναι αὐτοὶ ποὺ «διώχνουν τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία» (λὲς καὶ εἶχαν πάει χθὲς στὴν Ἐκκλησία καὶ δὲν θὰ πᾶνε αὔριο). Τὰ ὅσα ἀκοῦν οἱ ταλαίπωροι φύλακες τῶν Ἱερῶν Προσκυνημάτων «αἰσχρόν ἐστὶ καὶ λέγειν». Βλέπετε ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα πτωχαίνει καθημερινῶς εἰς καλλιέπειαν ἀλλὰ πλουτίζει ἀπείρως εἰς βωμολοχίας.

Ἀκοῦς κουβέντα ἀπὸ γυναῖκα: «Γιατί, σκανδαλίζεσαι»; Καὶ σοῦ θυμίζει τὴν Αἰγυπτίαν ἐκείνην τὴν μαχλῶσαν καὶ βεβακχευμένην ποὺ ὤρμησε κατὰ τοῦ σώφρονος Ἰωσήφ θέλοντας πορνικοῖς λόγοις «ὑποσκελῖσαι» αὐτόν. Ἀλλ' ἐκεῖνος ὁ πάγκαλος βρῆκε παράθυρο καὶ πήδησε, ὁ ταλαίπωρος ὁ καλόγηρος ἀπὸ ποῦ νὰ πηδήξη; Καὶ στὸν σώφρονα Ἰωσήφ συνέβη μιὰ φορὰ καὶ ἔληξε. Γιὰ ἀναλογίσου τὸ καθημερινὸ μαρτύριο τοῦ ἄλλου... Ὁ διάβολος μὲ ἕνα σταυροκόπημα φεύγει. Ἡ γυναῖκα δὲν φεύγει μὲ τίποτε, ἔστω (εἶναι λόγια τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ αὐτά) κι' ἂν κάμης χίλιους σταυρούς.



ἀπὸ τὸ βιβλίον «Ὁδηγὸς Ὀρθοδόξου Προσκυνητοῦ» (ἔκδοσις γ'), σ. 41-42, Ἀρχιμανδρίτου Δοσιθέου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Τατάρνης Εὐρυτανίας

Ὁδηγὸς Ὀρθοδόξου Προσκυνητοῦ: Ἀμφίεσις

Τὸ μεγάλο πρόβλημα τῶν Μοναστηριῶν (*) σήμερα εἶναι ἡ ἀμφίεσις τῶν προσκυνητῶν.


Ἡ γενικὴ τάσις γιὰ ξεγύμνωμα εἶναι γνωστή. Εἶναι μιὰ τάσις ποὺ ἐπηρεάζει ὄχι μόνο τοὺς νέους ἀλλὰ καὶ τοὺς ἡλικιωμένους, ἀκόμη καὶ τοὺς τροφίμους τῶν ΚΑΠΗ. Ἄνθρωποι ποὺ πρὸ ἀμνημονεύτων χρόνων ἔχουν χάση τὴν νεότητά τους, περιφέρουν τὴν ἀποκρουστικὴ γύμνια τους παντοῦ: σὲ θάλασσες, σὲ βουνά... σὲ μοναστήρια. Καὶ ἀπαιτοῦν νὰ εἰσέλθουν χωρὶς αἰδώ, χωρὶς φόβο καὶ πολλάκις μὲ προκλητικότητα καὶ ὑβρεολόγιο καραγωγέων.

Σ' ὅλα τὰ Μοναστήρια καὶ τὰ Προσκυνήματα ὑπάρχουν ἐπιγραφὲς ποὺ ἀπαγορεύουν τὴν εἴσοδο σὲ προσκυνητὲς μὲ ἀθλητικὴ περιβολή, μὲ κοντὰ παντελόνια, μὲ σόρτς, μὲ ἀμάνικα φορέματα κ.λπ. Συμβαίνει ὅμως ἕνα μυστήριο πρᾶγμα: Συμπεριφέρονται σὰν νὰ μὴ ξέρουν γράμματα ἢ σὰν νὰ μὴν τοὺς ἀφορᾶ. Βέβαια γιὰ τοὺς εὐλαβεῖς προσκυνητὰς δὲν γεννᾶται ζήτημα. Νόμος δικαίοις οὐ κεῖται. Αὐτοὶ γνωρίζουν ὅτι τὰ μοναστήρια ἔχουν ὡρισμένους κανόνες καὶ συμμορφώνονται ἀναλόγως. Ἐξ ἄλλου ποιὸς Ὀρθόδοξος περιφέρεται καὶ ἐκτὸς Μονῆς ντυμένος ἄσεμνα; Εἶναι ἀδιανόητο.

Οἱ ἄλλοι ὅμως; Οἱ πολλοί; Πῶς νὰ πεισθοῦν ὅτι τὸ Μοναστήρι δὲν εἶναι παραλία, δὲν εἶναι κατασκήνωσι, δὲν εἶναι κέντρο διασκεδάσεως; Πῶς νὰ πεισθοῦν ὅτι ἐδῶ χρειάζεται σωστὴ περιβολή;

Οἱ Ρωμαιοκαθολικὲς εἰσέρχονται στὴν Ἐκκλησία μὲ τὸ κεφάλι καλυμμένο, σύμφωνα μὲ τὴν παραγγελία τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου (κάτι ποὺ οἱ Ὀρθόδοξες πρέπει νὰ τηροῦν, ὅπως τὸ τηροῦν σ' ὅλες τὶς σλαβικὲς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες - ἀλλ' ἐδῶ, βλέπεις ἔπεσε πολλὴ «ἀπελευθέρωσι») καὶ δὲν διαμαρτύρονται γι' αὐτό. Τὸ θεωροῦν φυσικό. Πῶς οἱ Ὀρθόδοξες γυναῖκες τολμοῦν καὶ θέλουν ἐπιμόνως νὰ εἰσέρχωνται μισόγυμνες μέσα σὲ μοναστήρια (**) καὶ νὰ προσκυνοῦν τὰ Ἅγια Λείψανα καὶ Ἱερὲς Εἰκόνες μὲ ὑποψίαν ἀμφιέσεως; Ἀκατάληπτα πράγματα.



ἀπὸ τὸ βιβλίον «Ὁδηγὸς Ὀρθοδόξου Προσκυνητοῦ» (ἔκδοσις γ'), σ. 39-40, Ἀρχιμανδρίτου Δοσιθέου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Τατάρνης Εὐρυτανίας

Φαινόμενα Ἀταξίας

τοῦ κ. Γ.Μ. Σπηλιώτου (ἀπὸ τὸν Ὀρθόδοξο Τύπο)


Τὰ τελευταία χρόνια, βλέπουμε μὲ θλίψη ὁρισμένα φαινόμενα ἀταξίας στὶς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Συγχωρῆστε με ἐμένα ἕνα λαϊκὸ νὰ μιλάει γι' αὐτὰ τὰ ἱερὰ πράγματα. Μιλάω ἀδελφοί μου γιὰ τὸ φαινόμενο ταξιθέτησης ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν μέσα στὶς ἐκκλησίες.

Ὅταν ἤμουν μικρὸ παιδί, στὸ ἄσημο ἀλλὰ ὡραῖο χωριό μου, θυμᾶμαι καὶ ἀναπολῶ τὴ χαρά μας Πάσχα - Χριστούγεννα, ποὺ ἐπέστρεφαν οἱ ναυτικοί μας στὸ χωριό. Γέμιζε ἡ παραλία καΐκια καὶ ἡ ἐκκλησία ἀπὸ ναυτικούς. Τότε φορούσαμε ὅλοι τὰ καλά μας ροῦχα, ὅτι καλύτερο εἴχαμε. Μπροστά, μπροστά, κάθονταν τὰ παιδιά. Μετὰ οἱ ἄνδρες ἡλικιωμένοι, ἄβολοι στὸ περπάτημα σὰν πάπιες οἱ ναυτικοί μας, μερικοὶ θεόρατοι στὰ παιδικά μας μάτια. Πίσω οἱ γυναῖκες. Ἴδια τάξη καὶ στὴ Θεία Κοινωνία. Πρῶτα τὰ παιδιά, μετὰ οἱ ἄνδρες, τελευταῖες οἱ γυναῖκες καὶ τὰ κορίτσια. Ποῦ νὰ τολμήσει γυναῖκα νὰ πάει μπροστὰ νὰ καθίσει. Γυναῖκες - Πηνελόπες - Μπουμπουλίνες.

Τὰ χρόνια, ὅμως, πέρασαν. Τ' ἄλαλα καὶ τὰ μπάλαλα μπῆκαν γιὰ καλὰ στὴ ζωή μας. Ἡ γυναῖκα φόρεσε γιὰ καλὰ τὰ παντελόνια καὶ στὸ σῶμα καὶ στὸ μυαλό της. Ἔγινε πιὸ «ἐλεύθερη» πιὸ «ἀνεξάρτητη» πιὸ ἴση. Ἔτσι λένε. Ἀργότερα μαθητὴς στὸ λύκειο Κορίνθου γιὰ πρώτη φορὰ εἶδα θέσεις ἀνδρῶν δεξιά, θέσεις γυναικῶν ἀριστερά. Πίσω ὁ γυναικωνίτης. Δὲ θυμᾶμαι ἔστω καὶ μία φορὰ νὰ εἶδα νὰ διαταράσσεται ἡ τάξη αὐτή.

«Ἐλᾶτε ὅπως εἶστε», εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπός μας. Ἡ ἐντολὴ αὐτὴ παρ' ὅλα τὰ θετικὰ στοιχεῖα ἔχει καὶ ἔντονες ἀρνητικὲς συνέπειες. Αὐτοί, ποὺ ἐπισκέπτονται ἐκκλησίες στὰ νησιά μας τὸ καλοκαίρι, καταλαβαίνουν τ' αὐτονόητα. Ὅμως, αὐτὸ δὲν εἶναι τὸ θέμα μας. Φαίνεται ὅτι μερικὲς κυρίες ἐξέλαβαν τὴν ἐντολὴ αὐτὴ σὰν «καθίστε ὅπου καὶ ὅπως θέλετε».

Ἔτσι παρουσιάζεται πιὰ τὸ θλιβερὸ θέμα τὰ «γρεΐδια» νὰ κάθονται ὅπως θέλουν μεταξὺ ἀνδρῶν. Κυρίες μὲ παντελόνια δίπλα στοὺς ἄνδρες νὰ σκύβουν πρὸς μετάνοια καὶ νὰ προβάλουν τὰ ὀπίσθιά τους. Καὶ ζευγαράκια ἐρωτευμένων μαζὶ νὰ θωπεύονται κατὰ τὴ διάρκεια τῆς θείας Λειτουργίας ὅπως οἱ νεορθόδοξοι ὑποδεικνύουν «ἀγαπητικῶς» καὶ ἄλλα πολλὰ θλιβερά! Μερικοὶ ἀκόμα ἱερεῖς, γιὰ νὰ μὴ κατηγορηθοῦν τάχα ὡς μὴ δημοκράτες κοινωνοῦν ἕναν ἄνδρα, μία γυναῖκα ἐναλλάξ.

«Ὢ Θεέ μου», ἀνέκραζε λυπημένος ὀ γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης ἐπὶ ἔτη. Τί προτείνουμε; Ἁπλὲς λύσεις. Ὁ Θεός μας, ἡ Ὀρθοδοξία μας, συνεπάγονται «εὐταξία», ὑπακοὴ καὶ ταπείνωση. Πρὶν χρόνια στὴν μονὴ Ἁγ. Διονυσίου τοῦ Ἁγίου Ὅρους κάθισα σὲ στασίδι γεροντικό, ποὺ δὲν εἴθισται νὰ κάθονται οἱ λαϊκοί. Ὁ ἐκκλησιαστικός μοῦ ὑπέδειξε ἕνα ἄλλο στασῖδι ὅπου καὶ πῆγα, εἶναι ἀλήθεια μὲ κάποια μικρὴ δημοκρατικὴ ὄχληση ἀπὸ μέρους μου. Ἂς πράττουν τὸ ἴδιο καὶ οἱ ἐπίτροποι. Ἂν χρειάζονται μερικὰ καθίσματα ἀπὸ τὸ μέρος τῶν ἀνδρῶν μποροῦν νὰ παίρνουν τὰ τελευταῖα, στὰ ὁποῖα θὰ τοποθετεῖται καὶ ἡ ἀνάλογη πινακίδα. Ἅγιοι ἐπίτροποι καὶ ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς δὲ γνωρίζετε ὅτι τὸ γενετήσιο ἔνστικτο συνοδεύει τὸν ἄνθρωπο ἕως καὶ τὰ γεράματά του πλὴν ἐλαχίστων, αὐτούς, ποὺ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ κατέστησε ἀπτώτους. Ἀγνοεῖτε ὅτι ἂν ἡ γυνὴ εἶναι ἀτίθαση ἂν καὶ ὅτι ἂν τῆς ἀφαιρεθεῖ ἡ σεμνότητα καὶ ὑπακοὴ χάνεται καὶ συμπαρασύρει πλῆθος στὸ χαμό. Ἀπ' αὐτὸ τὸ ἀχαλίνωτο ἔχουμε τὰ διαζύγια καὶ τὰ μελαγχολικὰ παιδιὰ καὶ τὰ ναρκωτικά. Γιατὶ ἐναλλὰξ ἡ Θεία Κοινωνία «δημοκράτες»; Τηρεῖτε τὴν ἀρχαία τάξη. Διδάξτε ἔτσι στὶς γυναῖκες τὴν ὑπακοὴ καὶ τὴν ταπείνωση, ποὺ τόσο θὰ τοὺς χρειασθεῖ στὴ ζωή.

ΧΩΡΙΣΤΑ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Καθήμεθα χωριστὰ οἱ ἄνδρες ἀπὸ τὶς γυναῖκες. Ὁ φεμινισμὸς ἔφερε μεγάλη ἀναστάτωση ποὺ μπῆκε στὶς Ἐκκλησίες. Δεξιὰ λοιπὸν οἱ ἄνδρες, ἀριστερὰ οἱ γυναῖκες. Κι ἂν αὐτὲς εἶναι περισσότερες καὶ δὲν χωροῦν πᾶνε καὶ δεξιά, ἀλλὰ πίσω ἀπ' τοὺς ἄνδρες. Γράφω τώρα καὶ κάτι ποὺ δὲν θὰ ἤθελα νὰ τὸ γράψω, ἀλλ' ἀναγκάζομαι ἐκ τῶν πραγμάτων. Προσοχὴ σεῖς οἱ γυναῖκες πῶς κάθεσθε μέσα στὴν Ἐκκλησία (ἀλλὰ καὶ ἐκτὸς αὐτῆς). Νὰ μὴ σκέπτεσθε μονάχα πῶς θὰ φαίνεσθε, ἀλλὰ καὶ πῶς δὲν θὰ σκανδαλίζετε. Οὐαὶ δι' οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται, εἶπεν ὁ Κύριος. Ἐπίσης ἄνδρες καὶ γυναῖκες, τὰ πόδια μαζεμένα καὶ τὸ ἕνα δίπλα στὸ ἄλλο καὶ ποτὲ διπλοπόδι (*). Εἶναι δεῖγμα αὐθαδείας καὶ καταφρονήσεως τῶν πάντων.



ἀπὸ τὸ βιβλίον «Ὁδηγὸς Ὀρθοδόξου Προσκυνητοῦ» (ἔκδοσις γ'), σ. 107, Ἀρχιμανδρίτου Δοσιθέου, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Τατάρνης Εὐρυτανίας

πστευω αν και λανθασμενα η γυναικα, λογω της υποτημησης απο την ΑΝΔΡΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ κοινωνοια αιωνων που την ηθελε σςν αναπαραγωγικη μηχανη, και σκευος της σεξουαλικης ηδονης προς ικανοποιηση του ανδρα ,εφερε την λεγομενη χειραφετηση της γυναικας με τη λανθαζουζα πορεια που αυτη πηρε για να καταξιωθει και αυτη σαν ισοτημο μελος της προσφορας της στην κοινωνια εν γενη, και ενας απο τους τροπους ειναι και το κακογουστο ντυσυμο που της περισσοτερες φορες αφαιρει τη θυληκοτητα αντι μα την τονιζει, δηλ καταφερε το αντιθετο απο αυτο που περιμενε απο την επανασταση της.

Ο πνευματικός μου, μου έχει πεί μάλιστα ότι είναι προτιμότερο
και πιο σεμνό το παντελόνι στις γυναίκες, στις περισσότερες περιπτώσεις πλέον.