Δημοσιεύτηκε: Πέμ Δεκ 07, 2006 9:59 pm
stratos έγραψε:Πράγματι, έγραφα πύρινα άρθρα, που απετέλεσαν ολόκληρον βιβλίον για τις φιλοπαπικές δηλώσεις του Αθηναγόρα. Τώρα τι να γράψω; Που πολλοί από αμάθεια εκλαμβάνουν τις κοινωνικού χαρακτήρος σχέσεις και συναντήσεις με τους παπικούς ως συλλειτουργία και συμπροσευχές του νυν Πατριάρχου; Έγινε πολύς λόγος για την Ραβέννα. Αν, παρά την ειδοποίηση να προσέλθουν μόνον Ορθόδοξοι για θείαν Κοινωνίαν, τινές παπικοί διελαθόντες της προσοχής, εκοινώνησαν, αυτό σημαίνει ότι ο Πατριάρχης ηθελημένως το έκανε; Πρέπει να είμεθα προσεκτικοί και μη κατηγορούμεν τους ηγέτες της Εκκλησίας, ότι είναι οικουμενιστές επειδή οι σύγχρονες συνθήκες οδηγούν σε συναντήσεις και σε κάποιες αβρότητες και φιλοφροσύνες με ετεροδόξους.
Με αγάπη Χριστού
Θεόκλητος μοναχός Διονυσιάτης
Άγιον Όρος
---------------------
Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος, 28 Φεβρουαρίου 2003
Αυτά έλεγε ο π. Θεόκλητος όντως . Τώρα το κατά πόσον είναι αβρότητες και φιλοφροσύνες αυτά που είδε όλη η Ελλάδα ή κοινωνικές σχέσεις με αιρετικούς ας το κρίνει ο κάθε υγιώς σκεπτόμενος άνθρωπος.
Καλύτερα όμως ας δούμε λίγα απο τα πορίσματα του Διορθόδοξου Θεολογικοῦ Συνεδρίου γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό (Θεσ/κη 2004, και είναι περιττό να αναφέρω τους 60 εισηγητές οι οποίοι δεν ανήκουν στον χώρο των ζηλωτών),πως αποφαίνονται για αυτές τις "κοινωνικές σχέσεις" με τους ετεροδόξους:
.... "2. Να αναθεωρήσουν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, και προπαντός η προηγουμένη τή τιμή και ταίς πρωτοβουλίαις Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, τις σχέσεις τους προς τον Παπισμό, τον οποίο όλοι οι Άγιοι Πατέρες, από τον Μ. Φώτιο, μέσω του Αγ. Γρηγορίου Παλαμά, Μάρκου Ευγενικού, Κολλυβάδων Αγίων, μέχρι και του Αγίου Νεκταρίου και του Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς, θεωρούν ως αίρεση και όχι ως «αδελφή εκκλησία».
3. Να τηρηθούν οι ιεροί κανόνες της Εκκλησίας, που απαγορεύουν την συμπροσευχή με τους ετεροδόξους γενικώς, σε όλες τις περιπτώσεις, και όχι μόνο την ευχαριστιακή συμπροσευχή, όπως προβάλλεται εσχάτως. Η τήρηση των κανόνων επιβάλλεται κυρίως σε θέματα πίστεως και όχι μόνον σε θέματα διοικήσεως και δικαιοδοσιών.
4. Να γίνει έκκληση προς τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, που δεν δέχθηκαν μέχρι τώρα να επισκεφθεί ο πάπας τις χώρες τους, να εμμείνουν σ' αυτήν την απόφαση. Φαντάζεται κανείς κάποιον από τους Αγίους Πατέρες να οργανώνει υποδοχές, να τιμά και να ασπάζεται τον Άρειο, τον Νεστόριο, τον Ευτυχή κ.ά.; Να διαγραφεί από το Ημερολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος (="Δίπτυχα") η απαράδεκτη αναγραφή της επισκέψεως του πάπα ως μεγάλου ιστορικού γεγονότος, και να αποτραπεί στο μέλλον κάθε ενέργεια για ανταπόδοση ή επανάληψη της επισκέψεως.
5. Να διερευνηθεί το θέμα της μυστηριακής διακοινωνίας του Πατριαρχείου Αντιοχείας με τους Μονοφυσίτας ως και το της αναγνωρίσεως μερικών μυστηρίων των αυτών αιρετικών από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και να εφαρμοσθεί στην περίπτωση αυτή η κανονική αρχή «ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος έστω».
8. Να διατρανωθεί προς τις εκκλησιαστικές ηγεσίες ότι σε περίπτωση που εξακολουθήσουν να συμμετέχουν και να ενισχύουν την παναίρεση του Οικουμενισμού, διαχριστιανικού και διαθρησκειακού, ο επιβεβλημένος σωτήριος, κανονικός και αγιοπατερικός δρόμος των πιστών, κληρικών και λαϊκών, είναι η ακοινωνησία, η διακοπή δηλαδή του μνημοσύνου των επισκόπων, οι οποίοι καθίστανται συνυπεύθυνοι και συγκοινωνοί της αιρέσεως και της πλάνης. Δεν πρόκειται περί σχίσματος, αλλά περί θεαρέστου ομολογίας, όπως το έπραξαν παλαιοί Πατέρες, αλλά και στις ημέρες μας ομολογηταί επίσκοποι, μεταξύ των οποίων ο γεραρός και σεβαστός μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνος, και το Άγιον Όρος."
Με αγάπη Χριστού
ένας ζηλωτής
