"Αγιον Ορος" Χριστιανικό Ορθόδοξο Φόρουμ

"Άπλωσε το χέρι σου και θ' αγγίξεις το Θεό".
Το πρότυπο της Χριστιανικής συμπεριφοράς απέναντι στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.
Πέμπτη, 19 Απρίλιος 2012 - aixmi.gr



Είχα πρωτακούσει γι αυτόν τον ΄Ανθρωπο το καλοκαίρι του 2000. Έπρεπε να περάσουν δώδεκα χρόνια για να τον συναντήσω. Ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου, δημιουργός της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Κιβωτός του κόσμου» που εδρεύει στον Κολωνό έχει σώσει χιλιάδες παιδιά τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα. Βραβευμένος από τη Ακαδημία Αθηνών και την προεδρία της Δημοκρατίας για το ανθρωπιστικό του έργο, αποδεικνύει με τον τρόπο ζωής και το θεάρεστο έργο του ότι υπάρχουν ιερείς που τιμούν το ράσο τους. Υπάρχουν ιερείς που είναι φωτεινοί φάροι ελπίδας και αισιοδοξίας. Και μας δείχνουν πως όταν η καλοσύνη της ψυχής συναντά τη χριστιανική πίστη και η αλληλεγγύη μετουσιώνεται σε αγάπη τότε συντελείται το Θαύμα.

Ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου ανοίγει την καρδιά του στο aixmi.gr. Άγιες ημέρες του Πάσχα, ελπίζω τα όσα διαβάσετε σήμερα τα λόγια του πατέρα Αντώνιου να σας κάνουν καλύτερους ανθρώπους και να σας γαληνέψουν.

Το μαγικό ταξίδι της Κιβωτού του κόσμου πατέρα Αντώνιε άρχισε από ένα παιχνίδι μπάσκετ με εφήβους στον Κολωνό.

Ήταν το 1998 όταν νεαρός ιερέας μόλις 26 ετών διορίστηκα στον Άγιο Γεώργιο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Θέλησαν να γνωρίσω το πραγματικό ποίμνιο, τα παιδιά που ήταν μακριά από την εκκλησία. Αντιλήφθηκα ότι αυτοί που με χρειάζονται βρίσκονταν όχι μέσα αλλά έξω από την εκκλησία κι έτσι ανοίχτηκα στην κοινωνία. Είχα εφόδια την πίστη μου στο Θεό και το λόγο του Θεού. Την ελπίδα που θα έδινα στα παιδιά. Προσπάθησα να καταλάβω γιατί τα παιδιά ήταν παραβατικά. Δεν υπήρχε οικογένεια ή υπήρχε μόνο ένας γονιός με σοβαρά προβλήματα. Έτσι τα παιδιά έμεναν στο δρόμο σαν αγρίμια και έμπαιναν σε συμμορίες. Ένα απόγευμα λοιπόν είδα κάποιους εφήβους να παίζουν μπάσκετ. Τους πλησίασα και έπαιξα μπάσκετ μαζί τους φορώντας το ράσο. Ήταν η αρχή του ταξιδιού.

Αντιλαμβάνομαι ότι έχετε μια τεράστια ψυχική φλόγα με αγάπη για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα το παιδί.

Είχα πείσμα ότι πρέπει να γίνει κάτι στη γειτονιά. Ήταν και δική μου ευθύνη αυτό. Έπρεπε να βγάλει κάποιος το φίδι από την τρύπα. Έτσι αποφάσισα να έρθω κοντά στους νέους. Να τους γνωρίσω. Να τους δείξω ότι υπάρχει κι ένας δρόμος τον οποίο δεν φαντάζονταν.

Μιλήσατε στη γλώσσα τους πατέρα Αντώνιε.

Συζητήσαμε για αθλητισμό, για μουσική, για ανθρώπινες σχέσεις. Τα παιδιά κατάλαβαν ότι δεν είναι μόνο στο Ιερό ο παπάς να λειτουργεί αλλά είναι και άλλα πράγματα. Έτσι με εμπιστεύτηκαν και με άφησαν να τα οδηγήσω στο φως. Αρχικά με το μισθό μου και τη βοήθεια λίγων φίλων δημιουργήσαμε την Κιβωτό του κόσμου. Στην αρχή η πρεσβυτέρα μου μαγείρευε για πέντε, μετά για δέκα, μετά για τριάντα. Σήμερα με τη βοήθεια των ανθρώπων βοηθάμε τετρακόσια παιδιά.

Πρέπει να μεταλαμπαδεύσει η εκκλησία και οι ενάρετοι άνθρωποι το πνεύμα της αλληλεγγύης, της αγάπης και της πίστης. Μόνο έτσι θα πάμε μπροστά ως κοινωνία.

Βέβαια έτσι είναι κ. Κωστάκη. Εμείς έχουμε πεντακόσιους εθελοντές σε όλες τις ειδικότητες. Το παράδειγμα μετράει. Η πράξη. Να διδάσκεις στα παιδιά την αγάπη. Γι αυτό όταν μεγαλώνουν ακολουθούν ανθρωπιστικά επαγγέλματα. Αυτό το παράδειγμα είχαν από εμάς και αυτό ακολουθούν.

Πατέρα Αντώνιε στην Κιβωτό συντελείται ένα μικρό θαύμα.

Πράγματι όπως το λέτε. Ξεκινήσαμε από το μηδέν και σε λίγα χρόνια με την αγάπη του κόσμου στήσαμε μια σπουδαία κοινωνική δομή.

Ένας άξονας της χριστιανικής διδασκαλίας μας λέει «αμάρτησες χίλιες φορές, μετάνιωσε χίλιες φορές και ο Θεός θα σε συγχωρέσει».

Σωστά το λέτε. Ο Θεός είναι αγάπη. Μας δέχεται τη στιγμή που θα κάνουμε την προσπαθειά μας. Είναι βάλσαμο για τις πληγές των παιδιών ο λόγος του Θεού. Η μετάνοια αλλάζει τον άνθρωπο. Θέλει κόπο για να ξεφύγει κανείς από μια κακιά συνήθεια. Ποτέ όμως δεν είναι αργά. Και όταν έχεις ανθρώπους δίπλα σου τα καταφέρνεις.

Μεγάλωσα σε μία θρησκευόμενη οικογένεια από τίμιους γονείς που με έμαθαν να βαδίζω στο δρόμο του Θεού. Από μικρός σεβόμουν τους ιερείς που θυσίαζαν τη ζωή τους για τον άνθρωπο.

Ο ιερέας έχει αυτή την αποστολή. Να θυσιάσει τη ζωή του. Η θυσία αυτή όμως φέρνει ανείπωτη χαρά. Είναι χάρισμα η ιεροσύνη και μεγάλο λειτούργημα. Άλλωστε το σχέδιο του Θεού για την Κιβωτό με έκανε ευτυχισμένο. Το Ευαγγέλιο λέει ότι ένα ποτήρι νερό να προσφέρεις θα λάβεις τη βασιλεία των ουρανών.

Στην Κιβωτό φιλοξενείτε παιδάκια απ όλα τα μέρη του πλανήτη, όχι μόνο ελληνόπουλα. Είναι ένας κήπος με πολύχρωμα λουλούδια.

Εδώ κάθε μέρα, όλη μέρα είμαστε δίπλα στα παιδιά του κόσμου. Εδώ υπάρχει η Ελλάδα της προσφοράς, του εθελοντισμού, της θυσίας και της αγάπης. Όχι η Ελλάδα της μιζέριας που προβάλλεται συνεχώς. Το κράτος δεν ξέρω τι κάνει, πάντως η κοινωνία δουλεύει. Η κοινωνία έχει αξίες και αρχές. Το γονίδιο του έλληνα έχει πολιτισμό και ανθρωπιά. Εδώ ταπεινοί άνθρωποι βρίσκονται δίπλα στα παιδιά και είναι φάροι ζωής. Ο κόσμος ψάχνει να βρεί θύλακες ελπίδας. Η ελπίδα είναι ο Θεός. Μας δέχεται όταν θα πέσουμε και θα ξανασηκωθούμε.

Άλλωστε αυτό πατέρα δεν πρέπει να είναι η ζωή. Μια αέναη μάχη για το καλό. Ο ιρλανδός συγγραφέας Σάμιουελ Μπέκετ έχει πει «να προσπαθήσεις και να αποτύχεις. Να προσπαθήσεις ξανά και να αποτύχεις καλύτερα».

Σωστά. Ο άνθρωπος πρέπει να καταλάβει ότι σημασία έχει όχι τι έχω αλλά τι είμαι. Και να προσπαθεί μέχρι το θάνατο. Να πέφτει και να σηκώνεται όπως αναφέρει και το Γεροντικό. Να ξαναπέφτει και να ξανασηκώνεται. Μέχρι το θάνατο.

Στην προσευχή μου ζητώ από το Θεό να έχει καλά όλους τους ανθρώπους και πάνω απ όλα να υπάρχει υγεία και ειρήνη.

Πράττετε χριστιανικά. Πρέπει να ζητάμε πάντα να είναι καλά οι άλλοι. Όποιος προσφέρει τη ζωή του τη σώζει. Όποιος βάζει τη ζωή του πρώτα απ όλα τη χάνει. Παιδιά μας είναι όλα τα παιδιά του κόσμου. Μίλησα στα παιδιά για το Θεό γιατί με ρωτούσαν που είναι. Και τους είπα είναι ο διπλανός σου. Άπλωσε το χέρι σου και θα τον αγγίξεις. Του λέω: Είδες αδελφό σου? Είδες Κύριο και Θεό σου.

Που θα βρει ελπίδα πατέρα Αντώνιε ένας άνθρωπος που σήμερα σε αυτή τη χώρα υποφέρει από την οικονομική ανέχεια και την απογοήτευση?

Υφίσταται άδικα μέτρα ο έλληνας, είναι αλήθεια. Πρέπει να μείνουμε τίμιοι και να κρατήσουμε τις αρετές μας. Και ο Θεός δεν θα μας αφήσει. Αν είσαι ενάρετος, ας είσαι φτωχός. Έχεις μεγάλο πλούτο στην καρδιά σου. Και τη χάρη του Θεού που πάντοτε θα σε γεμίζει. Να έρθει ο κόσμος στην εκκλησία και να προσευχηθεί. Να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Ντροπή είναι η αδικία και η αδιαφορία.

Η Ανάσταση του Κυρίου να είναι και μία ανάσταση της ψυχής μας.

Όταν σηκώσουμε το Σταυρό μετά υπάρχει η Ανάσταση. Στο Σταυρό του Ιησού να σηκώσουμε τα δικά μας πάθη, τις κακίες και τις μικροψυχίες μας. Με υπομονή και κουράγιο να ακολουθήσουμε το δρόμο του Χριστού.

Σας ευχαριστώ για τη συνομιλία. Μου θυμίζετε με τον ταπεινό τρόπο ζωής σας και το γαλήνιο λόγο σας ότι ο Ιησούς επορεύθη επί πώλου όνου. Να είστε πάντα καλά.

Σας ευχαριστώ. Κι εσείς να είστε πάντα καλά.

Πηγή: ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ

ΣΗΜ: Ευτυχώς ο π. Αντώνιος παρά τις κολακείες και την προσπάθεια πολλών να εκμεταλλευτούν το έργο του για τους δικούς τους σκοπούς παραμένει ταπεινός διάκονος της Εκκλησίας και κάθε πάσχοντος συνανθρώπου του.

αγαπητέ Φιλώτα χαίρε εν Κυρίω.
διάβασα το μην.και το σκεπτόμουν κ το εψαξα.
καταρχην συγχαρητήρια που το βρηκες κ το εντοπισες, ειναι παρα πολύ καλό
κ λεει πολλά.
απο την άλλη όμως εχω καποιες επιφυλαξεις.δηλαδή.
Συμφωνω με τα λεγομενά σου ότι αυτος είναι ο ιδανικός θεωρητικός τροπος αγαπητικής αντιμετώπισης των λαθρομεταναστων...
κ των μεταναστων. Η εκκλησία αυτά λέει κ εμεις αυτα θελουμε στην ουσία.
αλλά όμως αυτό που κανει ο π.Αντώνιος στην κιβωτό δεν μπορει να εφαρμοστεί στην πραξη στην σημερινή ανισσόροπη κατασταση.
μου φαινεται ειναι σα να βαζουμε υπερβαρέα φορτία σε πλατες χριστιανων.
Σε λίγα παιδια αρκει να τα θρέψει αξιοπρεπώς.
μια βαρκα ή μια χώρα ανάλογα τις προδιαγραφες της αντεχει να σηκώσει αξιοπρεπως Χ ανθρώπους.
μετά αρχίζουν τα γύφτικα...ή να αρχισουμε να καταργούμε τη θρησκεία ή τα νοσοκομεία μας κλπ...
ήδη ένα θεμα που τίθεται καυτο ειναι το εξής. να εξισώσουμε όλες τις θρησκείες λόγω "ελευθεριών"
ελευθερία ναι μεν, αντίΘεη δε...άρα ψεύτικη.
ακόμη να φτιαξουμε τζαμια κ νεκροταφεια λόγω της αθεης υπουλης στασης της ΕΕ.
αυτό όμως που δεν στάθηκε 2000χρόνια αυτοβούλως να γίνει τώρα...
τα τζαμιά δεν αρέσουν στον Θεό. τα ανέχεται, αλλά όχι τόσο πολύ απο κάπως χριστιανικούς λαούς...
αλλά απο την άλλη ό,τι έγινε έγινε απο τις ελλείψεις μας, η μετανοια κ η διορθωση ειναι το ζητουμενο...

Ο λόγος του π. Αντωνίου είναι καθαρός και αυθεντικός, σύμφωνος με τις εντολές του Ευαγγελίου και του πνεύματος της Ορθοδοξίας.

Εμείς από την πλευρά μας ως Ορθόδοξοι χριστιανοί που θέλουμε να τηρούμε -όσο μπορεί ο καθένας μας- τις αρχές της Ορθοδοξίας, δε δικαιούμαστε να κάνουμε "λάστιχο" ούτε τον λόγο του Θεού, ούτε τη συνείδησή μας. Εάν κάποιος μισεί τους μετανάστες ή θέλει να είναι εθνικιστής, ρατσιστής, ναζιστής ή οτιδήποτε άλλο, δικαίωμά του είναι, δε μπορεί όμως να λέγεται και Ορθόδοξος χριστιανός, γιατί Χριστιανισμός = Αγάπη, κάθετη και οριζόντια. Είναι Θείος Νόμος με τη σοφία και την απόλυτη αυθεντία που έχουν όλοι οι Θείοι Νόμοι και δεν επιδέχονται αλλαγές σύμφωνα με τα ανθρώπινα καπρίτσια.

Είναι πολύ μεγάλο το πρόβλημα των μεταναστών στη χώρα μας, πρόβλημα που μας το δημιούργησαν οι αποφάσεις της "φίλης" Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ελληνική πολιτεία δε φαίνεται να λαμβάνει μέτρα (πέραν των προεκλογικών πυροτεχνημάτων με τα κέντρα που τάχα θα δημιουργηθούν), στριμωγμένη όντας από τη λυκό-φιλη ΕΕ. Ας διατηρούμε την ψυχραιμία μας, μέσα από την προσευχή και τα Μυστήρια της Εκκλησίας να μην αφήνουμε να καλλιεργείται μίσος και αντιπάθεια για τους συνανθρώπους μας και ας ελπίζουμε στον Κύριο που είναι ο μοναδικός Σωτήρας του κόσμου.

Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια θα είναι προς τη λάθος κατεύθυνση σε ότι αφορά στην ψυχή μας και στη σχέση μας με τον Θεό. "Μα τι να πούμε, σφάξε με πασά μου να αγιάσω;" ΝΑΙ!! Αυτό θα μας πεί ο Θεός εάν τον ρωτήσουμε! Διότι αυτό είπε ο Κύριος ξεκάθαρα, λέγοντας πως "όταν κάποιος σε ραπίσει, γύρνα και το άλλο μάγουλο".
Παράδοξο αυτό για τον ξεπεσμένο από την αμαρτία άνθρωπο! Που θα πάει η υπερηφάνεια του, που θα πάει ο εγωισμός του; Να που είναι στενή και τεθλιμμένη η οδός, οδηγεί όμως με βεβαιότητα στη σωτηρία.

Άλλες ενέργειες και δράσεις όπως πχ. το συμβάν με το ανθρωπόμορφο τέρας στη Νορβηγία που σκότωσε 77 αθώους, ή σποραδικά γεγονότα που γίνονται στην Ευρώπη -όπως δολοφονίες μεταναστών ή εμπρησμών των σπιτιών τους- όχι μόνο εντελώς εκτός του Χριστιανικού πνεύματος είναι, όχι μόνο δε λύνει το μεταναστευτικό ζήτημα, αλλά είναι ντροπή και προσβολή για το ανθρώπινο είδος.

αγαπητέ Νικόλας-9 συμφωνώ σε αρκετα με αυτα που λες αλλα κρατω και καποιες διαφωνίες.
λυπάμαι αν σας ταράζω ή σας κανω να λυπάστε ή σας σκανδαλίζω.
οταν μιλω ετσι βλεπω κ την επομενη ημέρα.
για να μη σας σκανδαλίζω θα λέω λίγα ή κ καθόλου. "εξεπιτηδες" που λεμε.
δεν ειπα να ...τους εξοντώσουμε! καμία σχεση.
αντι να μιλαμε γενικα δε μου λετε τί συγκεκριμενες θυσίες συστηνετε να κανουμε?
για να μην ακουγομαι κακός κ εσεις οι καλοί.
εγω το σπιτι μου σκεπτομαι να το κρατησω. εσεις δηλαδή σκεπτεστε
να πατε να μεινετε στις παραγκες
με τους μεταναστες για να σωθείτε? γιατί κατι τετοιο κατανοώ.
συγνωμη για την αδυναμια μου κ την αναξιοτητα μου αδελφοι.
στα αφηρημενα μπερδευομαι καμια φορα.ευχαριστω για την αγαπη κ την ανοχή σας...ο ελαχιστος...

συγνωμη κ παλι.
για το σφαξε με αγα μου να αγιασω θελει συζητηση.
και το να στρεφουμε το αλλο μαγουλο ναι, αυτό ειναι το νόημα του Ευαγγελιου.
συμβολικά. οχι 100% πρακτική αλλα η ουσία...
Δεν ειπε Ο Κύριος να μαρτυράτε όποτε θελει το κακό και με τον τροπο του κακού
αλλα όταν και με τον τροπο που θα υποδειξει η εκκλησία.
αλλιως ουτε στρατο να μην παμε λόγω του "μαγουλου"...
η εκκλησία, οι πατερες αλλιως το ερμηνευσαν πρακτικα. σε πιο υψηλο επιπεδο...αναφερεται.αν δεν κανω λάθος..
διοτι πάπας κ αλαθητος δεν εγινα ακομη...
δηλαδή αν σε ληστεψουν θα πεις ευχαριστώ η θα κοιταξεις να φυγεις?
βιαζεσαι για το μαρτυριο όταν εχεις ωριμη την αγιοτητα...κ σου εχει δωσει το πρασινο φως η εκκλησια.
οχι να γινεις απλα ενα θύμα διοτι μπορει να ειναι κ εγωιστικό.
θα μας πουν οι ποιμένες σιγα σιγα...αλλά κ εμεις να τους τσιγγλισουμε (παρακινησουμε) κ υπακοή σε συγκεκριμενα ζητηματα.
να με συγχωρειτε..

Αγαπητέ μου GeorgieM, πράγματι εκεί βρίσκεται ο Θεός: Στο να σε σφάξει ο μετανάστης και παρόλα αυτά να τον πεις αδελφό σου!!

Μόλις λίγες μέρες πέρασαν που ακούσαμε στην Εκκλησία τα λόγια του Κυρίου: "Πατερ άφες αυτοίς, ού γαρ οίδασιν τι ποιούσιν". Ο άπειρος Θεός που "ντύθηκε" το ανθρώπινο σώμα για να σώσει εμάς τους ταλαίπωρους ανθρώπους, άφησε ως παρακαταθήκη το έργο Του στη γη που ήταν η αγάπη, η μετάνοια και η ταπείνωση. Είπε πολλά ο Κύριος και ακόμη περισσότερα είπε και δίδαξε με τα θαύματα, τα έργα Του και τη σταύρωσή Του. Αυτός είναι ο Χριστός, αυτη είναι η σωτηρία.

Ως άνθρωποι πολλά μπορούμε να πούμε και να σκεφτούμε:
1) Να μαχαιρώσεις το μετανάστη πριν σε μαχαιρώσει αυτός, είναι "άμυνα".
2) Να μαχαιρώσεις το μετανάστη μην τυχόν σε μαχαιρώσει αυτός, είναι "πρόληψη".
3) Να μισήσεις το μετανάστη που σου πήρε τη δουλειά, είναι "ανταγωνισμός".
4) Να περιφρονήσεις το μετανάστη που είναι φτωχός κι αμόρφωτος, είναι "ανωτερότητα".

Που είναι όμως ο Χριστός και η διδασκαλία Του σε όλα τα παραπάνω;

Νικόλα ευχαριστώ για τη βοήθεια. Είχα αρχίσει να αισθάνομαι "φωνή βοόντος εν τη ερήμω".

Βεβαίως η Χριστιανική στάση απέναντισ το μεταναστευτικό πρόβλημα δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση μη διαχείριση του προβλήματος. Αντίθετα μάλιστα. Δεν είναι ούτε Χριστιανικό ούτε υπεύθυνο ούτε πράξη αγάπης ν' αφήνεις απελπισμένους ανθρώπους να μπαίνουν παράνομα στη χώρα μας και να συσσωρεύονται μέσα σε άθλιες συνθήκες σε τρώγλες ή να κοιμούνται στο ύπαιθρο, χωρίς φαγητό, χωρίς πείθαλψη, χωρίς καμιά ελπίδα πειβίωσης και να τους ωθείς με αυτό τον τρόπο στην παρανομία.

Η υπεύθυνη στάση είναι:
1. Συνεργάζεσαι με διεθνείς οργανισμούς και άλλες χώρες για να επιλύονται τα κατά τόπους προβληματα φτώχειας και συγκρούσεων ώστε να μην χρειάζεται να ξεσπιτώνονται ολόκληροι λαοί. Επίσης συνεργάζεσαι σε διεθνές επίπεδο για τον επαναπατρισμό των λαθρομεταναστών ή την προσωρινή τακτοποίησή τους στις διάφορες χώρες της Ε.Ε. αναλογικά με τον πληθυσμό τους και τις οικονομικές τους δυνατότητες.

2. Για τον αριθμό των μεταναστών που αναλογεί από την παραπάνω συμφωνία να φιλοξενηθούν στην Ελλάδα, δημιουργείς τόπους φιλοξενίας με ανθρώπινες συνθήκες, που περιλαμβάνουν κατοικία, σίτιση, ένδυση, περίθαλψη και αν είναι δυνατόν και επαίδευση ή/και άσκηση των λατρευτικών τους αναγκών.

3. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά περιθάλπεις με τη βοήθεια της Εκκλησίας και των άλλων ΜΗΚΥΟ τους μετανάστες, όπως και όλους τους άλλους εμπερίστατους συνανθρώπους μας ανέξαρτήτος εθνικότητας και θρησκείας εκεί που νβρίσκονται, ώστε να μην λιμοκτονούν και να μη χρειάζεται να καταφεύγουν στη βία για να επιβιώσουν.

Η ανεύθυνση στάση και προφανώς αντίθετη με το θέλημα του Θεού είναι:
1. Στρέφεις τον ένα λαό εναντίον του άλλου.

2. Περιθωριοποιείς και εξαθλιώνεις όποια εθνική ή θρησκευτική ή κοινωνική ομάδα δεν ταιριάζει με τα πρότυπά σου.

3. Υποθάλπεις τη βία και την παρανομία όποτε και όπου σε βολεύει για τους σκοπούς σου.

Αν θέλουμε να είμαστε Χριστιανοί, είμαστε υποχρεωμένοι ν' ακολουθήσουμε τον πρώτο δρόμο και να ωθήσουμε τις αρχές της χώρας μας να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Κάθε άλλη σκέψη δεν είναι ούτε Χριστιανική ούτε Πατριωτική, όσο κι αν πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο.

αγαπητοί αδελφοί εν Χριστώ,
παρόλο που καταλαβαίνω τις αριστες καλες προαιρεσεις σας κ σας συγχαιρω για αυτες
τωρα δεν προλαβαινω να απαντησω καταλληλως καθοτι εχω κατι δουλειες.(γιορταζω σημερα κλπ)
να με συγχωρει η αγαπη σας.
παντως θεωρω αυτα που λετε θεωρητικα κυριως . και εγω όλα αυτα θελω να τα εφαρμοσω
για τους μεταναστες κ τους φτωχους που θελω να αγαπαω κ θελω να τους προσφερω κ εγω,
αλλά στην πραξη διαφωνώ...με εσας σε ορισμενα σημεια...
αγαπητε μου Φιλώτα τι να περιθαλψουμε? ο αγ.Ιωαννης Χρυσόστομος έκανε απιστευτα ατελειωτα συσσίτια, ναι, βεβαιως!
αλλά ήταν Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Χρυσοστομος που κατεβαζε τον ουρανό κάτω!κ εμψυχωνε χιλιαδες ...
ισως επανελθω.αν δεν σας θυμωνω κλπ κιολας, οποτε γιατι να επαλθω αν ειναι ετσι...

GeorgiosM έγραψε:αγαπητοί αδελφοί εν Χριστώ,..................ο Χρυσοστομος που κατεβαζε τον ουρανό κάτω!κ εμψυχωνε χιλιαδες ...
ισως επανελθω.αν δεν σας θυμωνω κλπ κιολας, οποτε γιατι να επαλθω αν ειναι ετσι...

Γιώργη... κοίτα αυτό που έγραψες στο τέλος είναι ψυχολογικός εκβιασμός. Νομίζω ότι είμαστε όλοι ενήλικες και δε χρειάζονται τέτοια. Χαλάνε τη διάθεση χρονιάρα μέρα κιόλας... truly.

Χριστός Ανέστη Μαρία.
καλά λες, το έγραψα προχειρα κ βιαστικά.να με συγχωρείτε που σας πρόσβαλλα!!