Ποιος ήλθε ;
Δημοσιεύτηκε: Τετ Δεκ 26, 2007 11:14 pm
Το περασμένο φθινόπωρο κυκλοφόρησε ένα βιβλίο κάποιου Άντονι Κρόνμαν, κοσμήτορα του Πανεπιστημίου του Γέιλ της Αμερικής, με τίτλο: «Γιατί τα πανεπιστήμια μας εγκατέλειψαν το νόημα της ζωής;» Με θλίψη ο συγγραφέας διαπιστώνει ότι τα περισσότερα πανεπιστήμια έχουν εξοστρακίσει από τα μαθήματα τους το πιο ουσιαστικό ερώτημα πού μπορεί να απασχολήσει έναν άνθρωπο, και μάλιστα νέο: «Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μου και γιατί;»
Παρ' όλα αυτά, όπως έγραψαν πρόσφατα οι «Τάιμς» της Νέας Υόρκης, «το ανερχόμενο ενδιαφέρον στα πνευματικά ζητήματα οδηγεί ολοένα και περισσότερους φοιτητές στις θρησκευτικές σπουδές». Και κάποιος σχολιαστής καταλήγει: «Στην χώρα οπού υπέρτατη αξία είναι το ... χρηματιστήριο και όλοι με κάθε τρόπο διακηρύσσουν ότι ο χρόνος είναι χρήμα, είναι αληθινό θαύμα να βλέπει κανείς τόσους πολλούς φοιτητές να νιώθουν την ανάγκη να αναζητήσουν την ... χαμένη ψυχή τους»!
Σε ένα τροπάριο του ιαμβικού κανόνα των Χριστουγέννων η Εκκλησία μας δοξάζει τον Γεννηθέντα Χριστό με τα λόγια:
Συ, πού είσαι η ανόρθωση των εθνών,
ήλθες για να επιστρέφεις τα πλανεμένα πρόβατα σου
από τις ερημιές και τα ξεροβούνια σε λιβάδι γεμάτο χορτάρι και λουλούδια...
Δεν είναι μόνο τα αμερικανάκια πού πλανώνται σε «ερημιές και ξεροβούνια». Κάθε άνθρωπος, πού δεν αναγνωρίζει στο βρέφος της Βηθλεέμ τον ίδιο τον Κύριο της δόξης, λιμοκτονεί ψάχνοντας για νόημα ζωής εκεί πού δεν υπάρχει.
Ο Θεός κατέβηκε στην γη και έγινε άνθρωπος
• όχι απλώς για να δώσει κάποιο νόημα στην ζωή μας·
• όχι για να γίνει αντικείμενο «θρησκευτικών» σπουδών
• ούτε για να ικανοποιήσει απλώς κάποια «πνευματική» μας δίψα.
Ο Θεός προσέλαβε ανθρώπινη σάρκα και έγινε και άνθρωπος, έγινε ορατός, χειροπιαστός και συγκεκριμένος
• για να πάψουμε να αιθεροβατούμε λέγοντας ότι ο Θεός είναι «μια αόρατη δύναμη» κάπου εκεί ψηλά, πού ο καθένας την καταλαβαίνει... όπως θέλει·
• για να μας χορτάσει - ψυχικά και σωματικά - με τον Εαυτό Του, πού είναι η όντως Ζωή.
• για να μας θεραπεύσει και να μας σώσει με τον Σταυρό και την Ανάσταση Του, δηλαδή, να μας κάνει πάλι ακέραιους και ολόκληρους για πάντα.
Ο «προ αιώνων Θεός» γίνεται «Παιδίον Νέον», για να μας οδηγήσει στην «ανθοποιόν νομήν», δηλαδή, στο λιβάδι πού «γεννάει» το πιο πλούσιο χορτάρι και τα πιο ευωδιαστά λουλούδια. Αυτό το «λιβάδι» είναι η Εκκλησία Του.
«Πλούσιο χορτάρι» είναι ο λόγος Του· το Ευαγγέλιο Του, πού προσφέρεται ανόθευτο και «καθαρό» μόνο μέσα στην Εκκλησία Του.
«Ευωδιαστά λουλούδια» είναι οι αγίες αρετές, πού βοηθούν τον άνθρωπο, όχι απλώς «να φτιάξει χαρακτήρα», αλλά να μοιάσει στον Χριστό. Δηλαδή στο πρότυπο, για το όποιο πλάστηκε.
Μακάριος ο άνθρωπος πού αφήνει το Άγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να τον πιάνει από το χέρι και να τον εισάγει στην Εκκλησία Του.
Αρχιμ. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου
Παρ' όλα αυτά, όπως έγραψαν πρόσφατα οι «Τάιμς» της Νέας Υόρκης, «το ανερχόμενο ενδιαφέρον στα πνευματικά ζητήματα οδηγεί ολοένα και περισσότερους φοιτητές στις θρησκευτικές σπουδές». Και κάποιος σχολιαστής καταλήγει: «Στην χώρα οπού υπέρτατη αξία είναι το ... χρηματιστήριο και όλοι με κάθε τρόπο διακηρύσσουν ότι ο χρόνος είναι χρήμα, είναι αληθινό θαύμα να βλέπει κανείς τόσους πολλούς φοιτητές να νιώθουν την ανάγκη να αναζητήσουν την ... χαμένη ψυχή τους»!
Σε ένα τροπάριο του ιαμβικού κανόνα των Χριστουγέννων η Εκκλησία μας δοξάζει τον Γεννηθέντα Χριστό με τα λόγια:
Συ, πού είσαι η ανόρθωση των εθνών,
ήλθες για να επιστρέφεις τα πλανεμένα πρόβατα σου
από τις ερημιές και τα ξεροβούνια σε λιβάδι γεμάτο χορτάρι και λουλούδια...
Δεν είναι μόνο τα αμερικανάκια πού πλανώνται σε «ερημιές και ξεροβούνια». Κάθε άνθρωπος, πού δεν αναγνωρίζει στο βρέφος της Βηθλεέμ τον ίδιο τον Κύριο της δόξης, λιμοκτονεί ψάχνοντας για νόημα ζωής εκεί πού δεν υπάρχει.
Ο Θεός κατέβηκε στην γη και έγινε άνθρωπος
• όχι απλώς για να δώσει κάποιο νόημα στην ζωή μας·
• όχι για να γίνει αντικείμενο «θρησκευτικών» σπουδών
• ούτε για να ικανοποιήσει απλώς κάποια «πνευματική» μας δίψα.
Ο Θεός προσέλαβε ανθρώπινη σάρκα και έγινε και άνθρωπος, έγινε ορατός, χειροπιαστός και συγκεκριμένος
• για να πάψουμε να αιθεροβατούμε λέγοντας ότι ο Θεός είναι «μια αόρατη δύναμη» κάπου εκεί ψηλά, πού ο καθένας την καταλαβαίνει... όπως θέλει·
• για να μας χορτάσει - ψυχικά και σωματικά - με τον Εαυτό Του, πού είναι η όντως Ζωή.
• για να μας θεραπεύσει και να μας σώσει με τον Σταυρό και την Ανάσταση Του, δηλαδή, να μας κάνει πάλι ακέραιους και ολόκληρους για πάντα.
Ο «προ αιώνων Θεός» γίνεται «Παιδίον Νέον», για να μας οδηγήσει στην «ανθοποιόν νομήν», δηλαδή, στο λιβάδι πού «γεννάει» το πιο πλούσιο χορτάρι και τα πιο ευωδιαστά λουλούδια. Αυτό το «λιβάδι» είναι η Εκκλησία Του.
«Πλούσιο χορτάρι» είναι ο λόγος Του· το Ευαγγέλιο Του, πού προσφέρεται ανόθευτο και «καθαρό» μόνο μέσα στην Εκκλησία Του.
«Ευωδιαστά λουλούδια» είναι οι αγίες αρετές, πού βοηθούν τον άνθρωπο, όχι απλώς «να φτιάξει χαρακτήρα», αλλά να μοιάσει στον Χριστό. Δηλαδή στο πρότυπο, για το όποιο πλάστηκε.
Μακάριος ο άνθρωπος πού αφήνει το Άγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να τον πιάνει από το χέρι και να τον εισάγει στην Εκκλησία Του.
Αρχιμ. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου